جزیره هیلتون هد | نانوایی فرانسوی و ساحل ماهیگیری

هفته گذشته را در جزیره هیلتون هد گذراندیم تا بیست و پنجمین سالگرد ازدواجمان را جشن بگیریم. سالگرد ما در واقع در ماه مارس است، اما ما قبلاً با خانواده بزرگ در جزیره پالمز بودیم، بنابراین به یک شام خوب در چارلستون رفتیم و تصمیم گرفتیم سفری را برای پاییز برنامه ریزی کنیم زیرا این یک نقطه عطف بزرگ است. ما به چند مقصد مختلف نگاه می‌کردیم، اما وقتی جف گفت که به زودی به سفری می‌رویم تا یک ربع قرن را با هم جشن بگیریم، خانواده‌ای از کلیسای ما آمدند و یک هفته را در آپارتمانی در جزیره هیلتون هد پیشنهاد دادند. آن‌ها آن را در یک حراجی برای جمع‌آوری سرمایه خریدند، اما اخیراً متوجه شدند که درگیری داشتند و نمی‌توانستند بروند. آنها امیدوار بودند که آن را به کسی هدیه کنند تا هفته تلف نشود و آن را به ما پیشنهاد کردند. البته، من همه در هیئت بودم. ساحل در اواخر پاییز یا اوایل بهار مورد علاقه من است. هوا هنوز گرم است، اما شما کباب نمی کنید. شدت نور خورشید کمی کمتر است. ساحل، جاده ها و رستوران ها نیز شلوغ نیستند. و البته این بدان معنا بود که من می توانستم گلوله باران کنم. جف بیشتر به یافتن مکان‌های خوب برای غذا خوردن علاقه‌مند بود و منطقه هیلتون هد رستوران‌های زیادی با تحسین‌ها و نظرات محکم ارائه می‌داد. بنابراین، ما از خودمان با یک ماشین کرایه‌ای لوکس پذیرایی کردیم و برای چند روز به سمت کارولینای جنوبی حرکت کردیم.

ما یکشنبه بعد از کلیسا حرکت کردیم، بنابراین قرار بود یک روز طولانی و یک شب دیر وقت باشد، اما به پادکست ها و بازی فرماندهان (که اتفاقاً بسیار هیجان انگیز بود) گوش دادیم و قبل از نیمه شب در کاندو مستقر شدیم. . از آنجایی که بزرگترین کار در لیست جف صرف غذا در بیرون از خانه بود، تصمیم گرفتیم فقط صبحانه و شام بخوریم، که کافی بود. ما صبحانه را در روز اول در The French Bakery خوردیم، یک رستوران و نانوایی که یکی از خوانندگان وبلاگ من توصیه کرده است. درست بالای کوچه من بود و آنقدر دوستش داشتیم که از چهار صبحی که آنجا بودیم، سه روز آنجا غذا خوردیم. منو بزرگ است، غذاها خوشمزه است، و حتی سبزی ها را با چند غذا سرو کردند که درست در کوچه من است!

این کیش آستوری است و بهشتی بود.

از آنجایی که آنها چنین انتخاب شیرینی شگفت انگیزی داشتند، هر دو یک شیرینی انتخاب کردیم تا بعداً در روز بخوریم. این شیرینی گیلاس/پنیر خامه ای خیلی خوب بود! حتی اگر صبحانه یا ناهار را در آنجا نمی خورید، مکان خوبی برای توقف و تهیه شیرینی شیرین یا خوش طعم برای پیک نیک است.

یک پارک زیبا و مسیر پیاده روی در امتداد ورودی درست در کنار رستوران نیز وجود دارد، بنابراین قبل از اینکه به کاندو برگردیم تا برای ساحل آماده شویم، چند لقمه صبحانه را ترک کردیم.

آپارتمانی که در آن اقامت داشتیم بخشی از استراحتگاه وستین بود، بنابراین می‌توانستیم از امکانات رفاهی و دسترسی به ساحل آن‌ها استفاده کنیم. آنها یک شاتل دارند تا مهمانان را به هتل ببرند و برگردانند، اما فقط پنج دقیقه پیاده روی بود، بنابراین ما همین الان پیاده رفتیم.

ما کمی در ساحل در کنار استراحتگاه قدم زدیم، اما گلوله باران چندان امیدوارکننده به نظر نمی رسید (حتی قطعات کمی از پوسته ها وجود نداشت)، بنابراین تصمیم گرفتیم ساحلی را امتحان کنیم که نظرات بهتری برای گلوله باران داشت. با این حال، ساحل روبروی وستین، یک ساحل خوب برای پیاده‌روی بود و با صندلی‌ها و چترهایی که برای کرایه در دسترس بود، مکان خوبی برای نشستن و تماشای امواج بود.

مردم در ساحل بودند، اما جمعیت بسیار سبکی بود. دمای هوا در 60 تا پایین 80 بود، بنابراین برای بودن در ساحل بسیار گرم بود. آب در سمت سردتر بود، اما من هنوز اب می زدم و قابل تحمل بود. هرچند شناگرهای زیادی ندیدم!

وقتی در مورد گلوله باران در جزیره هیلتون هد تحقیق کردم، چیزهایی که پیدا کردم چندان تشویق نشدم. چندین شلیک مشتاق گفتند که این اتلاف وقت است و اگر هدف این باشد حتی ارزش دیدن ندارد. هیلتون هد توسط رشته ای از میله های شنی محافظت می شود (شما می توانید آنها را در دوردست ببینید.) ساندبارهای فراساحلی می توانند نقش مهمی در اندازه و تعداد پوسته هایی که شسته می شوند ایفا کنند. اما، من چند پیشنهاد امیدوارکننده پیدا کردم. پارک ماهی در ضلع شمالی جزیره بهترین پیشنهاد بود.

این یک ساحل به خوبی نگهداری شده با پارکینگ رایگان فراوان، حمام، ایستگاه دوش/شستشوی پا، و چند اضافات متفکرانه دیگر مانند سبدهایی برای تمیز کردن زباله ها و سطل اسباب بازی های ساحلی برای قرض گرفتن است.

زمانی که جزر و مد در کمترین حد خود بود رفتیم، بنابراین زمین‌های گلی، استخرهای جزر و مد، بسترهای صدف و تکه‌هایی از علف‌های تالاب وجود داشت.

این بهترین ساحل برای پیاده روی در هنگام جزر نیست زیرا در برخی از ماسه های روان مانند گل غرق خواهید شد، تکه ها و کره های ماسه تیره چسبنده، خرچنگ های نعل اسبی و هزاران لوله شفاف متروکه وجود داشت. Spiochaetopterus costarum، نوعی کرم. وقتی پای برهنه ساحل‌پیما می‌شوید، خیلی بد است. اگر در هنگام جزر به آن ساحل برمی گشتم، چند چادر می پوشیدم.

منطقه دوست داشتنی بود، با این حال، و پر از حیات وحش. غلاف پلیکانی که روی یک تف شن و ماسه در معرض دید جمع شده است. ماسه‌پرها می‌دویدند و به گنج‌های مدفون نوک می‌زدند. جرثقیل ها و دیگر پرندگان آبی پا دراز در کم عمق ها و علف ها بودند. خرچنگ‌های شنی کوچک وقتی خیلی نزدیک شدید به سوراخ‌های کوچکی پرتاب شدند. چندین عکاس وجود داشتند که با لنزهای تله‌فوتوی بزرگ و کیسه‌های تجهیزات اضافی، این عمل را ثبت کردند. این یک تجربه ساحلی طبیعی تر و آرام تر است.

من ابتدا در استخرهای جزر و مدی بررسی کردم که همیشه مکان خوبی برای جستجوی پوسته های رسوب شده است. من چند قلاده را پیدا کردم، اما همه آنها با خرچنگ های گوشه نشین مشغول بودند. به عنوان یک نکته، پوسته هایی که کمی ناهموارتر به نظر می رسند، مانند نمونه زیر، معمولاً با یک خرچنگ زنده یا خرچنگ گوشه نشین اشغال می شوند. هنگامی که یک پوسته “مرده” است، معمولاً توسط اصطکاک ماسه و امواج تمیز می شود. با این حال، همیشه می توانید آنها را بردارید و بررسی کنید. البته، هرگز پوسته زنده نگیرید. نه تنها غیرقانونی است، بلکه خیلی هم خوب نیست، و آن حیوان که در نهایت می میرد، ماشین یا خانه شما را بدبو می کند. فقط آن را در ساحل بگذارید.

جزر و مد به طور کلی بهترین زمان برای گلوله باران است (یا دو ساعت قبل از آن، زیرا جزر و مد در حال کاهش است)، اما من بیشتر پوسته ها را در این ساحل در امتداد خط جزر و مد یافتم که ارزش جمع آوری دارند. اگر بخواهید با دقت نگاه کنید، این ها انباری از علف های مرده، چوب های خشک شده و صدف ها بودند که چیزهای جالبی داشتند.

هیچ چیز دیدنی پیدا نکردم، اما چند صدف که دوست داشتم، چند صدف زیتون، گوش های خانم و حلزون های ماه پیدا کردم. من همچنین چند تکه استخوان فسیل شده پیدا کردم، اما نتوانستم آنها را از کتاب فسیلی جدیدم در مورد شانه کردن ساحل شناسایی کنم. بیشتر شبیه استخوان مچ پا راکون بود (بر اساس عکس های کتاب)، اما من حاضر نیستم روی آن شرط بندی کنم.

من قصد دارم یک پست جداگانه با نکات ویژه در مورد گلوله باران از سواحلی که بازدید کردیم به اشتراک بگذارم، بنابراین به زودی منتشر می شود! من در طول اقامتمان تعدادی پوسته عالی پیدا کردم.

شام را در Ombra Cucina، یک رستوران ایتالیایی با غذاخوری، خوردیم. من از شامم عکسی نگرفتم، اما یک ظرف اورچیت دست ساز با سوسیس و کلم بروکلی راب سفارش دادم. از آنجایی که من زیاد گوشت خوار نیستم، پرسیدم که آیا سبزیجات را سنگین می کنند و سوسیس را خیلی سبک می کنند، که این کار را کردند و عالی بود. من قصد نداشتم دسری را امتحان کنم، اما ترافل ژلاتویی توت فرنگی، پسته و شکلاتی برایم جالب بود. من بسیار خوشحالم که آن را دریافت کردم زیرا این یکی از شگفت انگیزترین چیزهایی بود که در کل سفر خوردم.

اطلاعات بیشتر در مورد سفر هیلتون هد در راه است. اگر پست‌های سفر من را دوست دارید، می‌توانید موارد بیشتری را در اینجا بیابید.